کابینه چگونه تشکیل می‌شود؟
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:
در هلند معمولاً چندین ماه طول می‌کشد تا کابینهٔ جدید تشکیل شود. چرا این فرآیند این‌قدر کند است؟ و در این مدت چه اتفاقی می‌افتد؟ در این مقاله مرحله به مرحله می‌خوانید که فرآیند تشکیل کابینه چگونه انجام می‌شود و نقش‌های کاوشگر، اطلاع‌رسان و تشکیل‌دهنده چیست.
تاریخچه مختصر
هلند از قرن نوزدهم یک
بسیاری معتقد بودند که نقش پادشاه(ملکه) دیگر با یک دموکراسی مدرن سازگار نیست. به همین دلیل، مجلس دوم در سال ۲۰۱۲ تصمیم گرفت که خود مدیریت روند را برعهده بگیرد. از آن زمان به بعد، مجلس خود انتخاب می‌کند که چه کسی تشکیل کابینه را رهبری کند. پادشاه(ملکه) فقط نقش رسمی در مراسم سوگند وزرا و
پس از انتخابات
پس از انتخابات مجلس دوم، اعضای مجلس دوم دوباره انتخاب می‌شوند. این بر اساس نتیجه انتخابات انجام می‌شود. تعداد کل آرای معتبر تقسیم بر ۱۵۰ می‌شود. این تعداد کرسی‌های مجلس دوم است. این تعیین می‌کند که یک حزب برای کسب یک کرسی در مجلس دوم به چند رای نیاز دارد. این تعداد ممکن است در هر انتخابات متفاوت باشد.
تعداد آرایی که یک حزب دریافت می‌کند، مشخص می‌کند که آن حزب چند کرسی در مجلس نمایندگان خواهد داشت. معمولاً هیچ حزبی به تنهایی اکثریت ندارد. به همین دلیل، احزاب در هلند باید با هم همکاری کنند تا بتوانند کابینه تشکیل دهند. این همکاری را تشکیل ائتلاف می‌نامند.
برای شروع این فرآیند، مجلس دوم ابتدا یک کاوشگر را منصوب می‌کند.
کاوشگر امکانات را بررسی می‌کند.
در مرحله کاوش، رئیس مجلس نمایندگان همهٔ
کاوشگر معمولاً از بزرگ‌ترین حزب است. او با همهٔ رئیس‌های فراکسیون گفتگو می‌کند. هدف واضح است: بررسی اینکه کدام احزاب با هم اکثریت دارند و آیا می‌خواهند با هم همکاری کنند.
پس از گفتگوها، کاوشگر گزارشی می‌نویسد. در آن نوشته شده است که کدام احزاب بیشترین شانس را دارند تا با هم کابینه تشکیل دهند.
اطلاع‌دهنده مذاکرات را هدایت می‌کند.
پس از بررسی اولیه، مجلس دوم یک اطلاع‌دهنده منصوب می‌کند. اطلاع‌دهنده بررسی می‌کند که آیا احزاب می‌توانند بر سر موضوعات مهمی مانند مالیات، مسکن، بهداشت، تغییرات اقلیمی و مهاجرت به توافق برسند یا نه. این روند در مذاکرات طولانی انجام می‌شود. گاهی اوقات این توافق حاصل نمی‌شود. در این صورت مجلس ممکن است اطلاع‌دهنده جدیدی منصوب کند یا حتی به مرحله بررسی اولیه بازگردد.
اگر این توافق حاصل شود، اطلاع‌دهنده پیش‌نویسی برای
تشکیل‌دهنده کابینه وزیران را انتخاب می‌کند.
وقتی توافقات محتوایی بین احزاب ائتلافی نهایی شد، مجلس دوم یک تشکیل‌دهنده کابینه را منصوب می‌کند. این معمولاً نخست‌وزیر آینده است.
تشکیل‌دهنده کابینه وزارتخانه‌ها را تقسیم می‌کند و درباره این که کدام حزب وزیر یا دبیر دولت معرفی می‌کند، مذاکره می‌کند. گاهی این موضوع به مشکل می‌خورد و روند تشکیل کابینه شکست می‌خورد.
سپس جستجو برای یافتن افراد مناسب آغاز می‌شود. احزابی که شرکت می‌کنند، نامزدهای خود را معرفی می‌کنند. آن‌ها وزرا و دبیران دولت جدید می‌شوند. سپس پادشاه(ملکه) به طور رسمی اعضای جدید کابینه را منصوب می‌کند.
کابینه سرپرست
تا زمانی که کابینه جدید بتواند کار خود را شروع کند، کابینه قبلی به کار خود ادامه می‌دهد. آن کابینه قبلی را کابینه سرپرست می‌نامند. این کابینه فقط به امور جاری رسیدگی می‌کند و تصمیمات بزرگ جدید نمی‌گیرد. در شرایط اضطراری، کابینه سرپرست می‌تواند تصمیمات مهمی بگیرد.
روند تشکیل کابینه چقدر زمان می‌برد؟
تشکیل کابینه می‌تواند کوتاه باشد، اما اغلب ماه‌ها طول می‌کشد. در ۲۵ سال گذشته، تشکیل کابینه به طور متوسط ۱۱۴ روز طول کشیده است. کوتاه‌ترین مدت در سال ۲۰۰۳ بود: ۶۷ روز. طولانی‌ترین مدت در سال ۲۰۲۱ بود: ۲۹۹ روز. این رکورد نشان می‌دهد که چقدر می‌تواند سخت باشد که احزاب متعدد به توافق برسند.
وقتی کابینه تشکیل شده باشد
وقتی تشکیل کابینه تمام شود، پادشاه(ملکه) وزرا و دبیران دولت را منصوب می‌کند. سپس نخست‌وزیر توافقنامه حکومتی را در مجلس نمایندگان ارائه می‌دهد. بعد از آن، کابینه جدید به طور رسمی کار خود را شروع می‌کند.