اریکا: "وقتی شاروالی برای من خانه پیدا کرد، احساسات متفاوتی داشتم"
بعد از اینکه اجازه اقامت پناهندگی در هالند را دریافت می کنید، اغلب باید مدت زیادی برای خانه منتظر بمانید. و شما از قبل نمی دانید کجا قرار است زندگی کنید. ادی و اریکا در این وضعیت بودند. بحران کمبود مسکن همه را تحت تاثیر قرار داده است.
ادی: "من 5 سال منتظر یک خانه بودم"
ادی در سال 2019 از اوگاندا به هالند فرار کرد. او ترجیح می دهد تخلص او ذکر نشود. در حالی که او در حال آماده سازی خانه جدید خود در آیندهوون است، از جابجایی های خود در هالند صحبت می کند. او قبل از یافتن یک خانه دائمی 3 بار نقل مکان کرد. در پهلوی سه
او می گوید: "من برای اولین بار به یک شاروالی در هالند جنوبی به نام Heeze-Leende در نزدیکی بلژیک معرفی شدم. اما در نهایت هرگز در آنجا زندگی نکردم. پس از 9 ماه انتظار، به شاروالی Nuenen معرفی شدم." سپس من به مدت دو سال در یک خانه موقت مخصوص محصلین و جوانان با مجوز اقامت پناهندگی زندگی کردم در کل 5 سال طول کشید تا ادی یک خانه واقعی پیدا کرد. با این حال او فکر می کند که خوش شانس است. او می گوید: «شکایت کردن هم منصفانه نیست. "اگر من خانه ای بگیرم در حالی که شخصی از هالند سال ها در لیست انتظار بوده است، به این معنی است که به من توجه بیشتر می شود."
اریکا: "فکر کردم ناعادلانه است که مجبور شدم خانه ام را بپذیرم"
اریکا سیری بونگنوی، یک پناهنده از کامرون، در گفتگو با COA در مورد برنامه های خود برای تحصیل و کار صحبت کرد. او خانه ای در دهکده فریزی اونتسجرک گرفت. او می گوید: «وقتی شاروالی خانهای برای من پیدا کرد، احساس راحتی کردم که خانهام مناسب است، اما موقعیت مکانی آن توانایی من برای تحصیل و یافتن کار مناسب را محدود میکند.
او به این باور است که سیاست شاروالی ناعادلانه است. شاروالی ها از افراد دارای مجوز اقامت می خواهند که خانه ای را که شاروالی پیشنهاد می دهد بپذیرند. با وجود این چالش ها، اریکا سپاسگزار است. حالا او می تواند با آرامش پشت میزش بنشیند و به این فکر کند که چگونه زندگی خود را سازماندهی کند.
مانند اریکا، ادی به ویژه نگران قرار گرفتن در یک منطقه روستایی بود. او می ترسید که این پیدا کردن کار را برایش سخت تر کند. ادی می گوید: "ما اغلب مهارت های مورد نیاز برای یک شغل اداری در هالند را نداریم. به ویژه سطح زبان ما اغلب به اندازه کافی خوب نیست." بهترین فرصتهای ما در کار فیزیکی است و بیشتر این مشاغل در شهرهای بزرگ هستند.» او خوشحال است که می تواند به آیندهوون برود: "فکر می کنم آنها فکر کردند: این مرد کار می کند، بیایید او را به کارش نزدیک کنیم."
ویم: "بسیاری از مردم به اشتباه فکر می کنند که به پناهندگان در گرفتن خانه اولویت داده می شود"
Wim ten Vaarwerk به عنوان ناظر برنامه در COA کار می کرد و اکنون به عنوان یک داوطلب در
به گفته ویم، کمبود در تعداد مساکن اجتماعی دلیل طولانی شدن لیست های انتظار است. "این بحران به دلیل تاکید دولت بر حمایت از ساخت و ساز خانههای تحت مالکیت است. به جای سرمایهگذاری در ساخت و نگهداری مسکن اجارهای اجتماعی" بر اساس تحقیقات انجام شده توسط
ادی: "گاهی اوقات این خوش شانسی در بدشانسی است"
ادی معتقد است که در نهایت 3 بار تغییر شهرداری یک نعمت بود. او می گوید: «من اینگونه به آیندهوون آمدم. قبل از نقل مکان به آیندهوون، ادی هر روز 1 ساعت و 10 دقیقه به محل کار خود رفت و آمد می کرد. اکنون فقط 20 دقیقه دوچرخه سواری میکند تا به محل کارش برسد.
این داستان توسط استر موومبی ازمجله RFGنوشته شده است /a>با همکاری RefugeeHelp.