چپ و راست: چگونه سیاست هلند را بفهمیم؟

کلمات چپ و راست از فرانسه و از سال ۱۷۸۹ آمده‌اند. آن زمان دوران انقلاب فرانسه بود. در مجلس فرانسه، افرادی که می‌خواستند همه‌چیز را تغییر دهند در سمت چپ می‌نشستند. آنها خواهان حقوق بیشتر برای مردم عادی بودند. کسانی که می‌خواستند همه چیز را همانطور که بود (سنت‌ها) حفظ کنند، در سمت راست می‌نشستند. این‌گونه بود که این کلمات شکل گرفتند. 

امروزه ما بیشتر از چپ و راست برای صحبت درباره اقتصاد و جامعه در هلند استفاده می‌کنیم.

افراد و احزابی که چپ هستند، معتقدند که دولت باید نقش بزرگی ایفا کند. مهم‌ترین ایده‌ی آنها برابری است. آنها معتقدند که همه‌ی افراد در جامعه باید فرصت‌های برابر داشته باشند، چه ثروتمند باشند و چه فقیر. 

• آنها می‌خواهند تفاوت بین فقیر و غنی را کمتر کنند. آنها فکر می‌کنند این کار با افزایش مالیات برای افراد ثروتمند و شرکت‌های بزرگ امکان‌پذیر است. 

• دولت می‌خواهد با آن پول‌ها برای خدمات عمومی خوب فراهم کند. مثلاً آموزش رایگان، مراقبت پزشکی خوب در بیمارستان برای همه، و اتوبوس‌ها و قطارهایی که هزینه‌شان کم باشد. 

• چپ می‌خواهد که همه یک شبکه حمایت اجتماعی داشته باشند. این یعنی دولت به تو کمک می‌کند اگر کار خود را از دست بدهید یا مریض شوید، تا دچار مشکل نشوید. 

• احزاب چپ اغلب طرفدار همکاری بین‌المللی هستند و معتقدند که هلند باید به کشورهای دیگر کمک کند.

افراد و احزابی که راست هستند، برعکس معتقدند که دولت باید کمتر دخالت کند. مهم‌ترین ایده‌ی آنها آزادی است. آنها معتقدند که مردم و شرکت‌ها باید آزادی داشته باشند تا خودشان انتخاب کنند. 

• احزاب راست خواهان مالیات‌های پایین هستند. آنها فکر می‌کنند که مردم و شرکت‌ها پول بیشتری نگه می‌دارند و سخت‌تر کار می‌کنند. این برای اقتصاد خوب است.

• آنها باور دارند که بازار آزاد بهترین عملکرد را دارد اگر دولت در آن دخالت نکند. شرکت‌ها می‌توانند خودشان تصمیم بگیرند چه تولید کنند و با چه قیمتی. 

• راست خیلی روی مسئولیت فردی تأکید دارد. شما باید خود سخت کار کنید تا موفق شوید. اگر این کار را بکنید، پاداش خوبی به دست می‌آورید. 

• احزاب راست اغلب روی منافع ملی تمرکز می‌کنند. امنیت و رفاه کشور خودمان در اولویت است.

علاوه بر چپ و راست، کلمات مترقی و محافظه‌کار را هم می‌شنویم. این کلمات درباره نحوه‌ی فکر کردن به تغییرات در جامعه هستند. آنها با چپ و راست یکی نیستند. 

• مترقی یعنی «خواستن پیشرفت». کسانی که پیشرو فکر می‌کنند، می‌خواهند جامعه تغییر کند و مدرن‌تر شود. آنها به ایده‌ها و قوانین جدید علاقه دارند. مثلاً از حقوق برابر برای جامعه LGBTQ+ حمایت می‌کنند و معتقدند باید نسبت به فرهنگ‌های دیگر باز باشیم.

• محافظه‌کار به معنای «حفظ سنت» است. افرادی که محافظه‌کارانه فکر می‌کنند، نسبت به تغییر محتاط هستند. آن‌ها می‌خواهند به قوانین، آداب و رسوم و ارزش‌های قدیمی پایبند باشند. آن‌ها معتقدند آنچه در گذشته ساخته‌ایم خوب است و باید از آن محافظت کنیم.

علاوه بر کلمات چپ و راست، ممکن است مردم درباره میانه رو هم صحبت کنند. این به احزابی خطاب می شود که مشخصاً چپ یا راست نیستند. 

• احزاب میانه تلاش می‌کنند تعادلی بین ایده‌های چپ و راست پیدا کنند. 

• احزاب میانه اغلب عمل‌گرا هستند. این یعنی آنها بیشتر به چیزی توجه می‌کنند که در عمل جواب می‌دهد، نه فقط به ایده‌های خودشان پایبند باشند. 

• در هلند، احزاب میانه بسیار مهم اند. تقریباً هیچ‌وقت یک حزب همه آرا را نمی‌گیرد. به همین دلیل احزاب باید همکاری کنند تا یک دولت تشکیل دهند. احزاب میانه در اینجا پل بین چپ و راست هستند. آنها برای حکومت کردن با هم توافق‌ (توافقات) می‌بندند.