کابینه چگونه تشکیل می‌شود؟
به اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:
در هالند معمولاً چند ماه طول می‌کشد تا کابینهٔ جدید تشکیل شود. چرا این کار اینقدر آهسته انجام می‌شود؟ و در این مدت چه می‌شود؟ در این مقاله به صورت مرحله به مرحله می‌خوانید که چطور تشکیل کابینه صورت می‌گیرد و وظایف کاوشگر، اطلاع‌دهنده و تشکیل‌دهنده چیست.
تاریخچه مختصر
هالند از قرن نوزدهم یک
بسیاری از مردم معتقد بودند که نقش پادشاه(ملکه) دیگر با یک دموکراسی مدرن سازگار نیست. به همین دلیل، مجلس دوم در سال ۲۰۱۲ تصمیم گرفت که خود مدیریت روند را برعهده بگیرد. از آن زمان به بعد، مجلس خود انتخاب می‌کند که چه کسی تشکیل کابینه را رهبری کند. پادشاه(ملکه) فقط نقش رسمی در مراسم سوگند وزرا و
پس از انتخابات
بعد از انتخابات مجلس دوم، اعضای مجلس دوباره تشکیل می‌شوند. این کار براساس نتایج انتخابات انجام می‌شود. مجموع آرای معتبر تقسیم بر ۱۵۰ می‌شود که تعداد کرسی‌های مجلس دوم است. این مشخص می‌کند که هر حزب برای به دست آوردن یک کرسی به چند رای نیاز دارد. این عدد ممکن است در هر انتخابات فرق کند.
تعداد آراء که یک حزب می‌گیرد، مشخص می‌کند که آن حزب چند کرسی در مجلس نمایندگان خواهد داشت. معمولاً هیچ حزبی به تنهایی اکثریت ندارد. به همین دلیل، احزاب در هلند باید با هم همکاری کنند تا کابینه بسازند. این همکاری را تشکیل ائتلاف می‌گویند.
برای آغاز این روند، مجلس نمایندگان ابتدا یک جستجوگر را تعیین می‌کند.
کاوشگر امکانات را بررسی می‌کند.
در مرحلهٔ کاوش، رئیس مجلس نمایندگان همهٔ
کاوشگر معمولاً از بزرگ‌ترین حزب است. او با همهٔ رئیس‌های فراکسیون صحبت می‌کند. هدف واضح است: بررسی اینکه کدام احزاب با هم اکثریت دارند و آیا می‌خواهند با هم همکاری کنند.
بعد از گفتگوها، کاوشگر یک گزارش می‌نویسد. در آن نوشته شده است که کدام احزاب بیشترین احتمال را دارند تا با هم کابینه تشکیل دهند.
کسی که معلومات می‌دهد، مذاکرات را رهبری می‌کند.
بعد از مرحله بررسی اولیه، مجلس دوم یک فرد معلومات‌دهنده تعیین می‌کند. این فرد بررسی می‌کند که آیا احزاب می‌توانند بر سر موضوعات بزرگ مانند مالیات، مسکن، خدمات صحی، تغییرات اقلیمی و مهاجرت به توافق برسند یا خیر. این کار در مذاکرات طولانی انجام می‌شود. گاهی اوقات توافق حاصل نمی‌شود. در چنین مواردی، مجلس می‌تواند معلومات‌دهنده جدیدی تعیین کند یا حتی به مرحله بررسی اولیه بازگردد.
اگر توافق به دست آید، معلومات‌دهنده پیش‌نویس
تشکیل‌دهنده کابینه وزیران را انتخاب می‌کند.
وقتی توافقات محتوایی بین احزاب ائتلافی نهایی شد، مجلس دوم یک تشکیل‌دهنده کابینه را تعیین می‌کند. این معمولاً نخست‌وزیر آینده است.
تشکیل‌دهنده کابینه وزارتخانه‌ها را تقسیم می‌کند و درباره اینکه کدام حزب وزیر یا دبیر دولت معرفی می‌کند، بحث می‌کند. گاهی اوقات این موضوع به مشکل می‌خورد و روند تشکیل کابینه متوقف می‌شود.
سپس جستجو برای یافتن افراد مناسب آغاز می‌شود. احزابی که شرکت می‌کنند، نامزدهای خود را معرفی می‌کنند. آن‌ها وزرا و دبیران دولت جدید می‌شوند. سپس پادشاه(ملکه) به طور رسمی اعضای جدید کابینه را منصوب می‌کند.
کابینه سرپرست
تا وقتی که کابینه جدید آغاز به کار کند، کابینه قبلی به کار خود ادامه می‌دهد. به آن کابینه قبلی، کابینه سرپرست می‌گویند. این کابینه فقط به امور جاری رسیدگی می‌کند و تصمیمات بزرگ جدید نمی‌گیرد. در حالت اضطراری، کابینه سرپرست می‌تواند تصمیمات مهمی اتخاذ کند.
روند تشکیل کابینه چقدر زمان می‌برد؟
تشکیل کابینه ممکن است کوتاه باشد، اما اغلب ماه‌ها طول می‌کشد. در ۲۵ سال گذشته، تشکیل کابینه به طور متوسط ۱۱۴ روز طول کشیده است. کوتاه‌ترین مدت در سال ۲۰۰۳ بود: ۶۷ روز. طولانی‌ترین مدت در سال ۲۰۲۱ بود: ۲۹۹ روز. این رکورد نشان می‌دهد که چقدر ممکن است سخت باشد که احزاب متعدد به توافق برسند.
وقتی کابینه تشکیل شده باشد
وقتی تشکیل کابینه تمام شود، پادشاه(ملکه) وزرا و دبیران دولت را تعیین می‌کند. سپس نخست‌وزیر توافقنامه حکومت را در مجلس نمایندگان ارائه می‌کند. بعد از آن، کابینه جدید به طور رسمی کار خود را آغاز می‌کند.