2 jaar na de invasie van Rusland: "Zelfs vogels fluiten anders in Nederland"

Alina wist bijna niets over Nederland toen ze 2 jaar geleden vertrok uit Oekraïne. "Ik wilde mijn familie niet verlaten, ook al waren de omstandigheden in Oekraïne slecht. Toen mijn beste vriendin vertelde dat ze 1 plek over had in haar auto, wist ik dat ik die kans moest grijpen voor een beter leven. Maar ik kende Nederland alleen maar als het land van kaas, windmolens en tulpen."

Alina kan zich niet alles meer herinneren van haar aankomst in Nederland. Een familielid van Alina woont in Hellevoetsluis. Daar kon ze terecht. "Ik had veel stress en maakte mij zorgen om mijn familie. Alles was anders in Nederland; de huizen, de mensen en de kleding. Zelfs de vogels fluiten anders in Nederland."

De eerste maanden waren voor Alina moeilijk. Ze voelde zich eenzaam en had veel zorgen om haar familie. "Werken was mijn manier om met stress om te gaan. Ik werkte al snel na mijn aankomst in een ijssalon. Het was heel bijzonder dat mijn werkgever mij aannam. Ik sprak geen Nederlands en kende de cultuur helemaal niet. Ik had een 0-uren contract, maar werkte fulltime. Zo vergat ik even hoeveel zorgen ik had."

Tijdens haar werk in de ijssalon werd veel Nederlands gesproken. “Nederlands klinkt echt als een mengelmoes van allerlei talen, net als in het computerspel 'The Sims'! Ik begreep niets van het Nederlands." In het spel 'The Sims' maak je een virtueel karakter aan en creëer je zijn/haar levenspad. Sims staan bekend om hun eigen taaltje. "In het begin was het moeilijk om contact te leggen. Ik was er emotioneel nog niet klaar voor. Ik zag mensen koffie drinken en ijs halen zonder zorgen. Ik vroeg mij af of ik dat ook ooit weer zou voelen. Mijn collega’s waren heel lief en na een tijdje kon ik mij wel openstellen voor anderen."

Hoewel sommige dingen maar niet wennen, gaat het inmiddels beter met Alina. De Nederlandse en Oekraïense cultuur zijn heel verschillend. "Aan de boterham met kaas wen ik nooit. In Oekraïne lunchte ik met een warme maaltijd." Maar er zijn ook veel mooie dingen aan Nederland, vindt Alina. "In Nederland is er een andere mentaliteit. Ik zie vrouwen zonder make-up en hoge hakken terwijl dat in Oekraïne bijna ondenkbaar is. Ik denk dat Nederlanders minder geven om wat anderen van hen vinden. Dat vind ik prettig. Daarnaast vieren Nederlanders alles. Van Sinterklaas tot aan de verjaardag van de koning. Dat is echt geweldig!"

Een hoogtepunt tijdens Alina's verblijf in Nederland is het krijgen van een studiebeurs. In Oekraïne studeerde Alina mediaproductie/journalistiek aan de Taras Shevchenko National University of Kyiv. "Mijn passie is eigenlijk grafische vormgeving, maar dat was in Kiev niet mogelijk." Alina besloot in Nederland om een korte opleiding grafische vormgeving op de Willem de Kooning Academie in Rotterdam te volgen. 

Nadat ze klaar was met deze opleiding, wilde Alina verder studeren in Nederland. "Studenten worden hier serieus genomen. Je mag vragen stellen en kritisch zijn op de docent. Ik schreef me in voor de bacheloropleiding grafische vormgeving aan dezelfde school." Dankzij speciale regels voor vluchtelingen uit Oekraïne hoefde Alina niet meer collegegeld te betalen dan een Nederlandse student. "Anders had ik meer dan € 10.000,- moeten betalen." Daarnaast vroeg Alina de

Van Beek studiebeurs

Alina weet nog niet wat ze in de toekomst gaat doen. "Ik was altijd erg van het plannen. Maar door de oorlog is mijn leven veranderd. Ik ga mijn studie in Nederland afmaken. Maar mijn toekomst ga ik niet meer plannen." Dromen heeft Alina wel: "Ik wil meer van de wereld zien, ik wil mijn verhaal vertellen over wat er allemaal gebeurt in Oekraïne en misschien ooit terug om mijn steentje bij te dragen aan de wederopbouw in Oekraïne."