Tandarts Julia (38) uit Lviv: “Het is heel lastig om als Oekraïner in Nederland een vast contract te krijgen”
In haar eentje vertrok Julia (38) in maart 2022 uit haar woonplaats Lviv. Net over de grens met Polen vond ze onderdak in een opvanglocatie. Maar ze wist zeker dat ze daar niet lang wilde blijven: “Ik wilde geen vluchteling zijn, dus ik ging meteen op zoek naar werk.”
Van de opvang in Polen naar een tandarts in Friesland
Toen Julia (38) in maart 2022 vertrok uit Oekraïne, kreeg ze onderdak bij een opvanglocatie net over de Poolse grens. Ze wilde snel op zoek naar werk, om haar vrijheid terug te krijgen. Toen kwam ze een Nederlandse tandarts tegen. Julia: “In de opvang kwam een tandarts langs die tandartsen zocht om voor hem te werken. Hij had een praktijk in Nederland.”
Met haar 12 jaar werkervaring als tandarts kon Julia meteen naar Nederland komen, om daar te gaan werken. “Ik ging met de bus naar een klein dorp in Friesland. Daar had de tandarts zijn bedrijf,” vertelt ze. “Samen met een andere Oekraïense vrouwelijke tandarts werkte ik een maand voor hem.”
Julia was blij met het onderdak en eten dat ze van haar werkgever kreeg, maar ze wilde haar eigen geld verdienen en een eigen woning vinden. Daar kon de tandarts haar niet mee helpen. Julia: “Toen vroeg ik advies bij het Rode Kruis. Zij gaven mij twee maanden onderdak in een van hun opvanglocaties in Friesland.”
“In Zeeland schijnt altijd de zon”
Kort daarna verhuisde Julia naar de andere kant van het land, naar een opvanglocatie in Zeeland. Julia: “Stap voor stap werd alles beter. Mijn tandartsdiploma’s uit Oekraïne werden goedgekeurd en ik vond een nieuwe werkgever. Ook kocht ik mijn eerste auto.” Na lang zoeken vond ze ook een eigen woning. “Een paar maanden geleden vond ik een eigen appartement in een dorp in Zeeland. Hier schijnt altijd de zon!”
Julia voelt zich thuis in Zeeland, maar ze voelt zich ook soms schuldig tegenover haar landgenoten. “Ik kom uit het westen van Oekraïne, maar de mensen uit oost… Zij hebben echt een zware tijd. Mijn ouders hebben aan het begin van de oorlog Oost-Oekraïners opgevangen in mijn geboortedorp Novovolynsk, vlakbij Lviv. Daardoor weet ik hoe zwaar zij het hebben. Mijn huisarts zegt soms tegen me: ‘jij hebt heel veel nare dingen meegemaakt en hard gewerkt, soms mag je ook rust nemen’. Maar uitrusten is moeilijk.”
Van collega’s en buren krijgt ze vaak de vraag of ze ooit terug wil naar Oekraïne. “Ik wil niet terugkeren. Als ik hier kan werken en eten, dan blijf ik hier,” zegt Julia zonder twijfel.
"Het is lastig om een vast contract te krijgen”
Ze is gelukkig met haar huis en werk, maar voor Julia voelt de toekomst onzeker. “Ik blijf hier graag wonen, maar dan moet ik eerst een vast contract krijgen op mijn werk. Mijn baas moet mij volgende zomer een vast contract geven, maar ik weet niet of hij dat gaat doen. Het is heel lastig om als Oekraïner in Nederland een vast contract te krijgen.”
Ze hoopt op een inschrijving in het